Cut scene From Wager Ring
Jungkook + Jimin (ตอนที่ 19)
“ยะ...ยะ....อย่า...อื้อ~” คนตัวเล็กร้องประท้วงทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสกับกำแพงของชั้นสอง
ยังไม่ทันเข้าไปในห้องนอนเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ถูกร่างสูงปิดปากเสียก่อน มือหนาก็ค่อยๆ
ปลดกระดุมสองเม็ดแรกออกเพื่อให้ง่ายต่อการปฏิบัติเกมรักของเขา แต่จีมินกลับพยายามอย่างมากในการดันร่างของอีกคนออกห่าง
“ขะ...เข้า...ไปก่อนสิ...เดี๋ยว...มีคนเห็น”
จองกุกจ้องมองใบหน้าน่ารักเพียงแค่ให้อีกคนพูดจบเขาก็ก้มลงจูบซับริมฝีปากจิ้มลิ้มอีกครั้ง
โดยที่ขาของตนก็กำลังค่อยๆ
ขยับพร้อมกับดันร่างเล็กไปตามทางโดยมือมือแกร่งอีกข้างคอยประครองไว้ไม่ให้จีมินล้ม
เมื่อมาถึงตำแหน่งของห้องนอนจองกุกก็เปิดประตูเข้าไปทันที โดยที่แน่นอนว่าเขาไม่ลืมปิดและล็อกมันอย่างแน่นหนา
“อื้อ...”
ใบหน้าน่ารักครางเสียงหวานเมื่อถูกปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่บริเวณสันกรามก่อนจะต่ำลงไปถึงบริเวณซอกคอหอม
จองกุกขยับศีรษะของตนทำหน้าที่ซุกไซร้ซอกคอที่โชยกลิ่นหอมทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างร้อนใจ
ราวกลับกลัวว่าจีมินจะหายไปภายในไม่กี่นาทีข้างหน้า
“อย่า...ทำรอย...อื้อ~” ร้องห้ามไปก็เท่านั้น เพราะคนตัวสูงกำลังขมเม้มที่ซอกคอของเขาอย่างเอาแต่ใจ
ก่อนจะใช้ปลายลิ้นวาดไปตามกระดูกไหปลาร้า ละเลงริ้นร้ายกายลงบริเวณนั้น
จนร่างของจีมินเริ่มจะทรงตัวไม่อยู่
“ฉันไม่อยากทำบนเตียง”
“!”
“นายว่าเราควรเริ่มจากตรงไหนดี”
คนร้ายกาจยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงจูบซับลงบนลาดไหล่มน
ละเลงลิ้นลงบนไหปลาร้าของจีมินอีกครั้งจนเปียกชุ่มไปหมด
ในขณะที่มือหนาอีกข้างก็เริ่มลุกลำเข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตของจีมิน
จองกุกเลื่อมมืออีกข้างมาค่อยๆ
ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกให้เปิดเผยผิวกายสีเนียนละเอียดตรงหน้าเขา
เขาก้มลงไปละเลงลิ้นร้อนลงบริเวณหน้าท้องเนียน
ก่อนจะดันร่างบางของจีมินติดกำแพง จองกุกกดกายเล็กให้นั่งลงบนพื้นก่อนจะสอดแทรกตัวเขาเข้าไปในหว่างขา
ฝ่ามือแกร่งค่อยๆ ร่นเสื้อของจีมินออกให้พ้นจากไหล่เนียน
อยากจะชิมเรือนร่างนี้ในทุกๆ อณู อยากรู้ว่ามันจะหอมหวาน และอยากรู้ว่าตรงไหนที่หอมหวานที่สุด
“อื้อ...อึ่ก~....อื้อออออ~” จีมินยังคงครางเสียงวาบหวามในลำคอ
ความเสียวซ่านทำให้จุดอ่อนไหวของเขาคับแน่นไปหมด เมื่อจองกุกละเลงลิ้นร้อนลงบนยอดอกชูชัน
ดูดดึงขบเม้มจนมันแข็งขืนสู้ลิ้นของอีกคน ทั้งสองข้าง
เรือนร่างของจีมินเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลายของอีกคน สายตาคู่สวยฉ่ำปรือเหมือนการยั่วยวน
หากแต่มันเกิดขึ้นโดยที่จีมินม่ได้ตั้งใจ
ร่างกายของเขาถูกคนตัวสูงควบคุมไปเสียแล้ว
ร่างสูงค่อยๆ
ถอดเสื้อของตนออกเพื่อเผยให้เห็นร่างกายที่แข็งแกร่งของเขา ในไม่ช้าจองกุกก็ค่อยๆ
ปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของจีมินออก
แล้วเลื่อนมันออกให้พ้นกับต้นขาเขียนของคนตัวเล็ก
ชั้นในสีเข้มเปียกชื้นอย่างที่จีมินไม่สามารถควบคุมได้ คนตัวสูงยกยิ้มชอบใจก่อนจะก้มลงใช้ลิ้มละเลงเลียบนเนื้อผ้าสีเข้มนั่นจจีมินต้องนิ่วหน้า
ไม่นานนักมันก็ถูกถอดออกไป
“อึ่ก~” มือแกร่งเลื่อนไปกอบกุมแกนกายที่กำลังแข็งขืนของคนตัวเล็ก
เขาเพียงแค่ขับ แต่ไม่คิดจะขยับมันสักนิด
ดวงตาฉ่ำปรือพยายามเปิดขึ้นมองใบหน้าของอีกคนอย่างวิงวอน
จองกุกยกยิ้มอีกครั้งก่อนจะค่อยๆ รูดซิบกางเกงของตนออก เอาเข้าจริงแล้ว
เขาก็ไม่ได้ต่างจากจีมินเลย
มือแกร่งเอื้อมไปจับข้อมือบางให้กอบกุมที่แกนกายของเขา
ก่อนะบังคับให้จีมินใช้ส่วนปลายของตัวเองถูไถไปบนส่วนหัวของคนตัวเล็ก
“อ๊ะ...อื้อ~”
“อื้มมมมม~”
เสียงหวานครงประสานเสียงทุ้มยามที่ส่วนหัวซึ่งฉ่ำเยิ้มของพวกเขากำลังสัมผัสและถูไถกันไปมา
ต่อจองกุกไม่ไหวแล้ว
“อ๊ะ...จะ...จะจองกุก...อ๊าาาาา!~” ไม่มีเวลาพอสำหรับการเบิกทาง
จองกุกดันขาทั้งสองข้างของจีมินให้แยกออกก่อนจะสอดแทรกส่วนหัวของเขาเข้าไปในช่องทางสีสวย
ดันเข้าไปไม่เต็มแรงนักเพราะยังมีความกังวลอยู่บาง
เพียงแค่ครึ่งหนึง่ของความยาวที่แทรกเข้าไปก็ทำเอาจีมินนิ่วหน้า
เสียงหอบหายใจดังวลับกันราวกับพวกเขาไปวิ่งแข่งมาหลายสิบกิโล
แต่ความจริงบทรักมันเพิ่งจะเริ่มตนขึ้นเสียด้วยซ้ำ
หมับ!~
จองกุกกดใบหน้าน่ารักให้ซบลงบนบ่าของเขาก่อนจะพยายามดันแกนกายของตนเข้าไปจนสุด
ส่งผลให้คนตัวเล็กต้องงับฟันคมของตนลงกับไหล่แกร่งของเขา
“อ่าาาาา~” ความอบอุ่นภายในช่องทางสีหวานทเอาจองกุกลืมความเจ็บที่โดนฟันคมคบกัดไปเสียแล้ว
ร่างหนาให้เวลากับคนตัวเล็กในการปรับตัวอยู่สักพัก
จีมินเองก็กำลังพยายามปรับตัวให้คุ้นชินโดยการขมิบรัดบีบแกนกายของอีกคนไว้ แม้ว่าเขามีร่วมรักกันอยู่บ่อยครั้ง
แต่มันก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัวทุกครั้ง เพราะแกนกายที่เข้ามาได้นั้น
มันใหญ่กว่าขนาดปกติของปากทางเขาพอสมควร
“อื้ออออออออออ!~”
จองกุกรวบกายบางไว้ในอ้อมแขนก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงในขณะที่ขาทั้งสองข้างของจีมินยังเกี่ยวรัดรอบเอวของเขาไว้
...ตัวเบาจริงๆ...
จองกุกพยายามถอดกางเกงของตนออกในขณะที่แกนกายของเขายังอยู่ข้างในตัวของใครอีกคน
แม้จะอยากลำบาก แต่มันก็สุขสมไม่น้อย
เมื่อปราการสุดท้ายลุดหายไป
เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าที่ยืนตระกรองกอดกันอยู่กลางห้องนอน
จองกุกขยับฝีเท้าของตนไปตามทาง
ส่งผลให้แกนกายของเขาและช่องทางรักของจีมินถูไถกันไปมา
“อื้อ....จะ....ฮึ่ก...จะ....จองกุก”
คนตัวเล็กเริม่ครางไม่เป็นภาษาในทุกๆ ก้าวที่อีกคนขยับ
จองกุกเองก็กำลังนิ่วหน้าเช่นกัน
ก่อนเขาจะวางอีกคนในจุดที่พอใจ
...จองกุกค่อยๆ
ขยับกายของเขาออกจากคนตัวเล็ก ทำให้จีมินส่งเสียงครางหวิว
เขาพลิกตัวอีกคนหันเข้าหาโซฟาในห้องนอน
กดใบหน้าของจีมินแนบไปบนดซฟาตัวนุ่มส่งผลให้สะโพกสีสวยลอยเด่นตรงหน้า
จองกุกไม่คิดจะรอช้า เขาสอดแกนกายของตนเข้าไปในช่องทางอบอุ่นอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ
ถอดมันออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ให้โดนจุดวาบหวามที่จีมินคุ้นเคย
“อ๊ะ...จองกุก...อ๊า...อึ่ก!~” ครั้งแล้วครั้งเล่ากับการเน้นย้ำจุดสวาทที่ทำเอาจีมินแทบจะปลดปล่อย
ก่อนจองกุกจะเริ่อมซอยสะโพกของตนเข้าออกคนร่างกายของคนตัวเล็กสั่นคลอนไปมาตามแรงขยับเข้าออก
รอยต่อของร่างกายยังคงเคลื่อนไหวอย่างอิสระ
จีมินปลดปล่อยน้ำรักขงอตนออกมาเปื้อนใบหน้าของตนเองเพราะเขากำลังก้มอยู่
จองกุกโน้มตัวไปจับพนักโซฟาแล้วโถมแรงทั้งหมดในการซอยสะโพกเข้าออกจากช่องทางสีหวาน
“อ๊ะ...จองกุก....อื้อ....จองกุก...อ่า~...อ๊ะ...ฮึ่ก...อื้อ~”
หัวสมองทีขาวโพนส่งผลให้จีมินร้องครางอย่างไม่เป็นภาษาในขณะที่จองกุกก็กำลังงับริมฝีปากส่งเสียงครางทุ้มมาเป็นระยะ
เขาเร่งจังหวะเร็วกว่าเดิมเพียงไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเข้าไปในร่างกายของอีกคน
มือแกร่งรวมเอวบางไว้ในอ้อมแขนก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาในขณะที่แกนกายยังเชื่อมต่อกันโดยให้จีมินนั่งอยู่บนตักของเขา
จองกุกผันใบหน้าไปใช้ลิ้นร้อนปาดคราบน้ำรักที่เปื้อนใบหน้าสวยออกจนหมด
“อีกครั้ง”
จองกุกสั่งก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆ ลุกขึ้นยืน
ส่งผลให้น้ำรักในตัวของจีมินไหลย้อยออกมาตามร่องขาเนียน จีมินก้าวขาของตนขึ้นคุกเข่าคร่อมร่างอีกคนไว้
ฝ่ามือเล็กเกาะอยู่บนไหล่หนา และใช้มืออีกข้างจับแกนกายของจองกุกตั้งตรงเพื่อกดสะโพกของตนลงไปจนมิด
คนตัวเล็กพ่นลมหายใจออกมา
ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกของตนลงกลืนกินแกนกายแกร่งแล้วยกสะโพกขึ้นเพ่อกดลงไปอีกครั้ง
จองกุกค่อยๆ เอื้อมมือของตนมาช่วยยกสะโพกมนเพื่อช่วยอีกแรก
ก่อนจะอาศัยจังหวะที่สวนทางในการยกสะโพกของตนสวนขึ้นไปเพื่อให้แกนกายของเขาเข้าไปได้ลึกที่สุด
เมื่อจังหวะรักลงตัวร่างทั้งสองก็เริ่มบรรเลงอย่างสุขสม
เพิ่มจังหวะเร็วขึ้นจนร่างกายทั้งสองเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ คนตัวเล็กส่งเสียงหวานครางจนหน้าแหงนในขณะที่จองกุกก็เริม่สนุกกับเรือนร่างที่เลอะคราบน้ำรักบ้างประปราบของจีมินอีกครั้ง
...แม้ฟ้าจะยังไม่มิด...
....พวกเขาก็ไม่คิดจะสนใจอะไรอีกแล้ว...
นอกจากกายทั้งสองที่เชื่อมกันอยู่ตรงนี้
เขาก็ไม่พร้อมจะคิดอะไรอีกต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น