Wager Ring - Cut scene (ตอนที่ 19)

Cut scene  From Wager Ring

Jungkook + Jimin  (ตอนที่ 19)

“ยะ...ยะ....อย่า...อื้อ~” คนตัวเล็กร้องประท้วงทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสกับกำแพงของชั้นสอง ยังไม่ทันเข้าไปในห้องนอนเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ถูกร่างสูงปิดปากเสียก่อน มือหนาก็ค่อยๆ ปลดกระดุมสองเม็ดแรกออกเพื่อให้ง่ายต่อการปฏิบัติเกมรักของเขา แต่จีมินกลับพยายามอย่างมากในการดันร่างของอีกคนออกห่าง

“ขะ...เข้า...ไปก่อนสิ...เดี๋ยว...มีคนเห็น” จองกุกจ้องมองใบหน้าน่ารักเพียงแค่ให้อีกคนพูดจบเขาก็ก้มลงจูบซับริมฝีปากจิ้มลิ้มอีกครั้ง โดยที่ขาของตนก็กำลังค่อยๆ ขยับพร้อมกับดันร่างเล็กไปตามทางโดยมือมือแกร่งอีกข้างคอยประครองไว้ไม่ให้จีมินล้ม เมื่อมาถึงตำแหน่งของห้องนอนจองกุกก็เปิดประตูเข้าไปทันที โดยที่แน่นอนว่าเขาไม่ลืมปิดและล็อกมันอย่างแน่นหนา

“อื้อ...” ใบหน้าน่ารักครางเสียงหวานเมื่อถูกปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่บริเวณสันกรามก่อนจะต่ำลงไปถึงบริเวณซอกคอหอม จองกุกขยับศีรษะของตนทำหน้าที่ซุกไซร้ซอกคอที่โชยกลิ่นหอมทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างร้อนใจ ราวกลับกลัวว่าจีมินจะหายไปภายในไม่กี่นาทีข้างหน้า

“อย่า...ทำรอย...อื้อ~” ร้องห้ามไปก็เท่านั้น เพราะคนตัวสูงกำลังขมเม้มที่ซอกคอของเขาอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะใช้ปลายลิ้นวาดไปตามกระดูกไหปลาร้า ละเลงริ้นร้ายกายลงบริเวณนั้น จนร่างของจีมินเริ่มจะทรงตัวไม่อยู่

“ฉันไม่อยากทำบนเตียง”

“!”

“นายว่าเราควรเริ่มจากตรงไหนดี” คนร้ายกาจยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะก้มลงจูบซับลงบนลาดไหล่มน ละเลงลิ้นลงบนไหปลาร้าของจีมินอีกครั้งจนเปียกชุ่มไปหมด ในขณะที่มือหนาอีกข้างก็เริ่มลุกลำเข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตของจีมิน จองกุกเลื่อมมืออีกข้างมาค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกให้เปิดเผยผิวกายสีเนียนละเอียดตรงหน้าเขา

เขาก้มลงไปละเลงลิ้นร้อนลงบริเวณหน้าท้องเนียน ก่อนจะดันร่างบางของจีมินติดกำแพง จองกุกกดกายเล็กให้นั่งลงบนพื้นก่อนจะสอดแทรกตัวเขาเข้าไปในหว่างขา ฝ่ามือแกร่งค่อยๆ ร่นเสื้อของจีมินออกให้พ้นจากไหล่เนียน อยากจะชิมเรือนร่างนี้ในทุกๆ อณู อยากรู้ว่ามันจะหอมหวาน และอยากรู้ว่าตรงไหนที่หอมหวานที่สุด

“อื้อ...อึ่ก~....อื้อออออ~” จีมินยังคงครางเสียงวาบหวามในลำคอ ความเสียวซ่านทำให้จุดอ่อนไหวของเขาคับแน่นไปหมด เมื่อจองกุกละเลงลิ้นร้อนลงบนยอดอกชูชัน ดูดดึงขบเม้มจนมันแข็งขืนสู้ลิ้นของอีกคน ทั้งสองข้าง เรือนร่างของจีมินเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำลายของอีกคน สายตาคู่สวยฉ่ำปรือเหมือนการยั่วยวน หากแต่มันเกิดขึ้นโดยที่จีมินม่ได้ตั้งใจ ร่างกายของเขาถูกคนตัวสูงควบคุมไปเสียแล้ว

ร่างสูงค่อยๆ ถอดเสื้อของตนออกเพื่อเผยให้เห็นร่างกายที่แข็งแกร่งของเขา ในไม่ช้าจองกุกก็ค่อยๆ ปลดกระดุมกางเกงขาสั้นของจีมินออก แล้วเลื่อนมันออกให้พ้นกับต้นขาเขียนของคนตัวเล็ก ชั้นในสีเข้มเปียกชื้นอย่างที่จีมินไม่สามารถควบคุมได้ คนตัวสูงยกยิ้มชอบใจก่อนจะก้มลงใช้ลิ้มละเลงเลียบนเนื้อผ้าสีเข้มนั่นจจีมินต้องนิ่วหน้า ไม่นานนักมันก็ถูกถอดออกไป

“อึ่ก~” มือแกร่งเลื่อนไปกอบกุมแกนกายที่กำลังแข็งขืนของคนตัวเล็ก เขาเพียงแค่ขับ แต่ไม่คิดจะขยับมันสักนิด ดวงตาฉ่ำปรือพยายามเปิดขึ้นมองใบหน้าของอีกคนอย่างวิงวอน จองกุกยกยิ้มอีกครั้งก่อนจะค่อยๆ รูดซิบกางเกงของตนออก เอาเข้าจริงแล้ว เขาก็ไม่ได้ต่างจากจีมินเลย

มือแกร่งเอื้อมไปจับข้อมือบางให้กอบกุมที่แกนกายของเขา ก่อนะบังคับให้จีมินใช้ส่วนปลายของตัวเองถูไถไปบนส่วนหัวของคนตัวเล็ก

“อ๊ะ...อื้อ~”

“อื้มมมมม~”

เสียงหวานครงประสานเสียงทุ้มยามที่ส่วนหัวซึ่งฉ่ำเยิ้มของพวกเขากำลังสัมผัสและถูไถกันไปมา ต่อจองกุกไม่ไหวแล้ว

“อ๊ะ...จะ...จะจองกุก...อ๊าาาาา!~”  ไม่มีเวลาพอสำหรับการเบิกทาง จองกุกดันขาทั้งสองข้างของจีมินให้แยกออกก่อนจะสอดแทรกส่วนหัวของเขาเข้าไปในช่องทางสีสวย ดันเข้าไปไม่เต็มแรงนักเพราะยังมีความกังวลอยู่บาง เพียงแค่ครึ่งหนึง่ของความยาวที่แทรกเข้าไปก็ทำเอาจีมินนิ่วหน้า

เสียงหอบหายใจดังวลับกันราวกับพวกเขาไปวิ่งแข่งมาหลายสิบกิโล แต่ความจริงบทรักมันเพิ่งจะเริ่มตนขึ้นเสียด้วยซ้ำ

หมับ!~

จองกุกกดใบหน้าน่ารักให้ซบลงบนบ่าของเขาก่อนจะพยายามดันแกนกายของตนเข้าไปจนสุด ส่งผลให้คนตัวเล็กต้องงับฟันคมของตนลงกับไหล่แกร่งของเขา

“อ่าาาาา~” ความอบอุ่นภายในช่องทางสีหวานทเอาจองกุกลืมความเจ็บที่โดนฟันคมคบกัดไปเสียแล้ว ร่างหนาให้เวลากับคนตัวเล็กในการปรับตัวอยู่สักพัก จีมินเองก็กำลังพยายามปรับตัวให้คุ้นชินโดยการขมิบรัดบีบแกนกายของอีกคนไว้ แม้ว่าเขามีร่วมรักกันอยู่บ่อยครั้ง แต่มันก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัวทุกครั้ง เพราะแกนกายที่เข้ามาได้นั้น มันใหญ่กว่าขนาดปกติของปากทางเขาพอสมควร

“อื้ออออออออออ!~” จองกุกรวบกายบางไว้ในอ้อมแขนก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงในขณะที่ขาทั้งสองข้างของจีมินยังเกี่ยวรัดรอบเอวของเขาไว้

...ตัวเบาจริงๆ...

จองกุกพยายามถอดกางเกงของตนออกในขณะที่แกนกายของเขายังอยู่ข้างในตัวของใครอีกคน แม้จะอยากลำบาก แต่มันก็สุขสมไม่น้อย

เมื่อปราการสุดท้ายลุดหายไป เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าที่ยืนตระกรองกอดกันอยู่กลางห้องนอน จองกุกขยับฝีเท้าของตนไปตามทาง ส่งผลให้แกนกายของเขาและช่องทางรักของจีมินถูไถกันไปมา

“อื้อ....จะ....ฮึ่ก...จะ....จองกุก” คนตัวเล็กเริม่ครางไม่เป็นภาษาในทุกๆ ก้าวที่อีกคนขยับ จองกุกเองก็กำลังนิ่วหน้าเช่นกัน

ก่อนเขาจะวางอีกคนในจุดที่พอใจ

...จองกุกค่อยๆ ขยับกายของเขาออกจากคนตัวเล็ก ทำให้จีมินส่งเสียงครางหวิว เขาพลิกตัวอีกคนหันเข้าหาโซฟาในห้องนอน กดใบหน้าของจีมินแนบไปบนดซฟาตัวนุ่มส่งผลให้สะโพกสีสวยลอยเด่นตรงหน้า จองกุกไม่คิดจะรอช้า เขาสอดแกนกายของตนเข้าไปในช่องทางอบอุ่นอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ ถอดมันออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ให้โดนจุดวาบหวามที่จีมินคุ้นเคย

“อ๊ะ...จองกุก...อ๊า...อึ่ก!~” ครั้งแล้วครั้งเล่ากับการเน้นย้ำจุดสวาทที่ทำเอาจีมินแทบจะปลดปล่อย ก่อนจองกุกจะเริ่อมซอยสะโพกของตนเข้าออกคนร่างกายของคนตัวเล็กสั่นคลอนไปมาตามแรงขยับเข้าออก รอยต่อของร่างกายยังคงเคลื่อนไหวอย่างอิสระ จีมินปลดปล่อยน้ำรักขงอตนออกมาเปื้อนใบหน้าของตนเองเพราะเขากำลังก้มอยู่

จองกุกโน้มตัวไปจับพนักโซฟาแล้วโถมแรงทั้งหมดในการซอยสะโพกเข้าออกจากช่องทางสีหวาน

“อ๊ะ...จองกุก....อื้อ....จองกุก...อ่า~...อ๊ะ...ฮึ่ก...อื้อ~” หัวสมองทีขาวโพนส่งผลให้จีมินร้องครางอย่างไม่เป็นภาษาในขณะที่จองกุกก็กำลังงับริมฝีปากส่งเสียงครางทุ้มมาเป็นระยะ เขาเร่งจังหวะเร็วกว่าเดิมเพียงไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยเข้าไปในร่างกายของอีกคน

มือแกร่งรวมเอวบางไว้ในอ้อมแขนก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาในขณะที่แกนกายยังเชื่อมต่อกันโดยให้จีมินนั่งอยู่บนตักของเขา จองกุกผันใบหน้าไปใช้ลิ้นร้อนปาดคราบน้ำรักที่เปื้อนใบหน้าสวยออกจนหมด

“อีกครั้ง” จองกุกสั่งก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆ ลุกขึ้นยืน ส่งผลให้น้ำรักในตัวของจีมินไหลย้อยออกมาตามร่องขาเนียน จีมินก้าวขาของตนขึ้นคุกเข่าคร่อมร่างอีกคนไว้ ฝ่ามือเล็กเกาะอยู่บนไหล่หนา และใช้มืออีกข้างจับแกนกายของจองกุกตั้งตรงเพื่อกดสะโพกของตนลงไปจนมิด

คนตัวเล็กพ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกของตนลงกลืนกินแกนกายแกร่งแล้วยกสะโพกขึ้นเพ่อกดลงไปอีกครั้ง จองกุกค่อยๆ เอื้อมมือของตนมาช่วยยกสะโพกมนเพื่อช่วยอีกแรก ก่อนจะอาศัยจังหวะที่สวนทางในการยกสะโพกของตนสวนขึ้นไปเพื่อให้แกนกายของเขาเข้าไปได้ลึกที่สุด

เมื่อจังหวะรักลงตัวร่างทั้งสองก็เริ่มบรรเลงอย่างสุขสม เพิ่มจังหวะเร็วขึ้นจนร่างกายทั้งสองเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ คนตัวเล็กส่งเสียงหวานครางจนหน้าแหงนในขณะที่จองกุกก็เริม่สนุกกับเรือนร่างที่เลอะคราบน้ำรักบ้างประปราบของจีมินอีกครั้ง

...แม้ฟ้าจะยังไม่มิด...

....พวกเขาก็ไม่คิดจะสนใจอะไรอีกแล้ว...

นอกจากกายทั้งสองที่เชื่อมกันอยู่ตรงนี้ เขาก็ไม่พร้อมจะคิดอะไรอีกต่อไป