Wager Ring - Cut scene (ตอนที่ 3)

Cut scene  From Wager Ring

Jungkook + Jimin  (ตอนที่ 3)

คนตัวเล็กถูกคนไม่รู้จักพอประกบปากอีกครั้ง จองกุกบดขยี้ริมฝีปากลงมาจนจีมินรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว คนตัวสูงที่ดูดกลืนลมหายใจของเขาเข้าไปพร้อมกับแลกลมหายใจซึ่งกันและกันนั้น เล่นเอาวิญญาณของจีมินแทบจะหลุดจากร่าง จองกุกดูเป็นคนที่เชี่ยวชาญในเรื่องแบบนี้ ต่างจากเขาที่มีประสบการณ์เพียงครั้ง

“หึหึ...เกร็งหรอ?” คนตัวสูงถอนจูบออกแล้วเอ่ยถาม ในขณะที่ฝ่ามือของเขาลูบไล้ลอดชายเสื้อของคนตัวเล็กเข้าไปสัมผัสหน้าท้องเนียนของตน ปาร์คจีมินหดเกร็งเพราะความประหม่า แต่ก็ไม่คิดจะแสดงออกมาให้อีกคนรับรู้

“อ๊ะ!~” มือหนาเลื่อนขึ้นมาตรงหน้าอกที่ขยับขึ้นลงอย่างหวาดหวั่น ก่อนจะหยุดลงตรงสิ่งที่สะดุดมือเขา นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ขยับเข้าหากัน บดขยี้ยอดอกชูชันแรงเสียจนคนตัวเล็กร้องลั่น พร้อมกันกับมืออีกข้างที่เลื่อนมาทำหน้าที่ของมันให้สมดุลกัน

ปาร์คจีมินส่งเสียงครางอื้ออึงอย่างวาบหวาม กายเล็กขยับไปมาเพราะการกระทำที่อีกคนมอบให้อย่างห้ามไม่ได้ เขาเผลอแอ่นอกขึ้นตอบรับสัมผัสนั้น ก่อนที่มือแกร่งจะแปรเปลี่ยนไปเป็นลิ้นร้อนที่ละเลงเล่นเลียวนรอบตุ่มไตสีสวย

“อ๊ะ...”

ลองดูสิปาร์คจีมิน จองกุกคนนี้ จะทำให้นายคลั่งตายคามือของฉัน

หลังจากสนุกกับยอดอกของอีกคนแล้ว จองกุกก็เลื่อนลงไปถอดกางเกงของจีมินออก ลืมนึกไปเลยว่าคนๆ นี้ยังคงใส่เสื้อผ้าชุดเดิม และดูเหมือนว่าเสื้อผ้าของเขาจีมินจะใส่ไม่ได้เสียด้วย แต่ไม่เป็นไรหรอก เพราะต่อให้ใส่ชุดไหน เขาก็จะถอดมันออกด้วยมือของเขาอยู่ดี

จองกุกเลือกที่จะถอดเพียงช่วงล่างของจีมินออกเท่านั้น เขาชอบร่างกายที่โผล่พ้นชายเสื้ออกมาอย่างหมิ่นเหม่นี่ไม่แพ้กัน มันทั้งยั่วยวน และชวนให้อยากลิ้มลอง บางสิ่งที่เปิดเผยจนเกินไป มันก็ไม่น่าค้นหาเท่าไร

“อยากให้ฉันทำอะไรกับร่างหายของนายบ้าง...หืม~”

“...”

“ไม่ตอบ...หึหึ...ว่าง่ายเฉพาะเวลาที่อยู่บนเตียงสินะ...อ่า...แต่นี่มันที่โซฟา ก็ว่าง่ายไม่แพ้กันนี่”

“อย่าพูดมาก”

“เก่งจริงๆ นะ...” ร่างสูงยกขาเขาขึ้นข้างหนึ่งแล้วช้อนขาพับของจีมินไว้กลางอากาศ มันเหมือนจีมินกำลังนอนอ้าขาให้อีกคนยังไงอย่างงั้น และนิ้วเรียวที่ส่งเข้าไปทีเดียวทั้งสองนิ้ว ก็ส่งผลให้คนตัวเล็กร้องเสียงหลง

“อ๊ะ...อ๊า...อึ่ก...ตะ...ตรงนั้น...อ๊า”

จองกุกทั้งหมุนวนนิ้วมือและกดเน้นย้ำตรง ‘ตรงนั้น’ ของจีมิน เขาชอบเสียงครางหวานที่มิผิดบังนี้ เขาอยากฟังอย่างไม่มีเบื่อ จองกุกดึงนิ้วของตนออกมาปลดถอดเสื้อที่สวมอยู่ออก พร้อมๆ กับปลดกระดุมกางเกงออกมา หยิบเอาร่างกายที่แข็งขืนของตนออกมาให้อีกคนได้เห็น ยกขาขางหนึ่งของจีมินขึ้นพาดบนพนักพิงของโซฟา ส่วนขาอีกข้างก็ช้อนมันขึ้นดังเดิม เขาพร้อมจะเข้าไปในตัวอีกคนแล้ว

~Rrrrrrr~

เสียงเจ้าเครื่องมือสื่อสารที่นอนแอ้งแม้งอยู่บนโต๊ะทำให้จองกุกฉุน เพราะมันรบกวนช่วงเวลานี้ แต่เขาก็ไม่อยากปล่อยให้มันดังขัดใจแบบนั้น เขาอยากได้ยินเสียงครางของจีมินชัดๆ เสียมากกว่า แต่พอหยิบขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นชื่อของเพื่อนรัก เขาก็ยกยิ้มอย่างชอบใจ เอาล่ะ...โทษฐานของคนที่โทรมาชัดจังหวะ ก็ย่อมเป็นแบบนี้

(ไอ้จองกุก...มึงอยู่ไหนวะ คืนนี้จะออกมาสนามมั้ย?) เขาเปิดลำโพงออกก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะตรงหน้าโซฟาดังเดิม เสียงของคิมซอกจินที่รอดออกมา เล่นเอาจีมินตาโต แต่ก็เพียงแค่ชั่ววินาทีเท่านั้น คนตัวเล็กยังคงซ่อนแววตาของตัวเองไว้ได้ทัน จองกุกยกยิ้มชอบใจ อยากรู้จังว่าคนๆ นี้จะทำยังไงต่อไป

“ไม่อ่ะ” ตอบไปสั้นๆ  ก่อนจะช่อนขาพับของจีมินขึ้นอีกครั้ง เผยให้เห็นช่องทางรักได้เด่นชัดกว่าเดิม

(แม่ง...ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้วเนี่ย)

“หรอ...” เหมือนจะไม่ได้ใส่ใจที่ซอกจินพูดสักนิด ร่างสูงใช้ส่วนปลายถูไถไปมากับช่องทางรักด้านหลังของจีมิน

(นี่มึงทำอะไรอยู่เนี่ย)

“เล่น....ของเล่น...อืม” ส่วนหัวที่พยายามจะสอดใส่เข้าไป ทำให้จีมินรู้สึกเสียววูบวาบแต่ก็พยายามเม้มปากแน่นซ่อนเสียงครางของตนไว้

(ของเล่นอะไรวะ)

“อืมมมม~”

“อึ่ก!~” แต่เพียงแค่ส่วนหัวที่สอดใส่เข้ามาก็ทำให้ร่างเล็กแทบจะแหลกละเอียดเพราะความเจ็บปวดที่สุมเข้าไปทั่วทั้งร่างกายของเขา และไม่ต้องรอให้เสียเวลา จองกุกรีบกระแทกแกนกายของตนเข้าไปจนสุดทันที

“อ๊ะ!!! เจ็บ!!”

(ไอ้เหี้ยกุก!!! นี่มึงเอากันอยู่ใช่มั้ยเนี่ย!!)

“อืม...” เสียงเพื่อนที่โวยวายดังออกมาไม่สามารถทำให้จองกุกหยุดได้แม้แต่น้อย เขาค่อยๆ ขยับกายเข้าออกอย่างช้าๆ แต่กระแทกมันจนสุดแรง

“อึ่ก...อ๊ะ...เจ็บ...อ๊ะ!”

(ไอ้เหี้ย!!! เอากันอยู่แล้วมารัสายกูทำไมเนี่ย!!!) คิมซอกจินโวยวายลั่นอีกครั้งก่อนจะกดตัดสายไปในทันที จองกุกไม่ได้สนใจสิ่งใดอีกแล้ว

ร่างสูงเร่งจังหวะการซอยสะโพกของตนถี่และเร็วขึ้นจนคนตัวเล็กครางระงมพร้อมกับร่างทั้งร่างที่ขยับไปมาตามแรงกระแทกกระทั้น กายหนาที่หยาบโลน ขยับสอดใส่เป็นจังหวะถี่รัวอย่างสม่ำเสมอ เสียจนคนตัวเล็กหลุดเข้าไปสู่ห้วงอารมณ์แห่งกามรัก จีมินพยายามที่จะกดกั้นเก็บเสียงที่ตนไม่ชอบไว้ในลำคอ แต่สุดท้ายห้วงอารมณ์ก็ขับกล่อมมันออกมาเป็นเสียงหวานหูที่ดูจะทำให้อีกคนพอใจ

ทุกสัมผัสที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดจนแล่นไปทั่วทั้งสะโพก หากแต่ความเสียวกระสันก็หลอมลวมมันไว้ให้ถูกแทนที่ด้วยความสุขสม เมื่อร่างกายทั้งสองเชื่อมต่อกัน มันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะทำให้อำนาจแห่งความหลงใหลคลอบคลุมเขาไว้ ให้เผลอไผลไปในห้วงนั้น

ปราศจากซึ่งความรัก แต่คงไว้ซึ่งความสุขสม

ต่างคนต่างก็ได้ปลดปล่อย

...ถือว่าเท่าเทียมกัน...




กลับไปหน้าฟิค => http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1357436